آیا آسیب های رباط جانبی خارجی زانو (LCL) قابل درمان است؟

رباط جانبی خارجی

 جراحی رباط جانبی خارجی زانو (LCL) شامل ترمیم یا بازسازی LCL پس از آسیب است. رباط جانبی زانو (LCL) اصلی ترین ساختار حمایت کننده در قسمت خارجی زانو است. این یکی از چهار رباط اصلی است که ثبات مفصل زانو را فراهم می کند. آسیب به LCL می تواند ناشی از نیرویی باشد که در قسمت داخلی زانو وارد می شود، زانو را به سمت خارج فشار می دهد و بنابراین در اثر کشش بیش از حد LCL ، این آسیب ایجاد می شود.

درجه بندی آسیب به رباط خارجی زانو LCL

آسیب LCL را می توان با توجه به شدت آسیب در سه درجه مختلف طبقه بندی کرد:

  • درجه: I کشش خفیف رباط
  • درجه: II  پارگی جزئی رباط
  • درجه: III  پارگی کامل رباط

درمان آسیب های LCL به میزان آسیب بستگی دارد. برای درجه پایین تر پارگی LCL یک رویکرد محافظه کارانه (غیر جراحی) اتخاذ می شود و یک برنامه فیزیوتراپی شخصی توصیه می شود. برنامه فیزیوتراپی بر کاهش درد و تورم متمرکز است و در عین حال دامنه حرکت و قدرت عضلات اطراف زانو را بهبود می بخشد تا ثبات آن را بازیابد.

اگر آسیب رباط جانبی خارجی در درجه بالاتر باشد، ممکن است برای ترمیم مستقیم آسیب یا بازسازی خود رباط، به جراحی نیاز باشد. در بسیاری از موارد، جراحی LCL هنگامی ضروری است که سایر ساختارهای زانو به طور همزمان آسیب دیده باشد، مانند آسیب رباط صلیبی خلفی (PCL )، آسیب دیدگی رباط چندگانه (دررفتگی زانو).

فیزیوتراپی قبل از جراحی پارگی لیگامان LCL

ممکن است پزشک ارتوپد قبل از جراحی LCL یک برنامه فیزیوتراپی را به بیمار توصیه کند. فیزیوتراپی به آماده سازی قبل از جراحی کمک کرده و پس از عمل به تسریع روند بهبودی کمک می کند. همچنین فیزیوتراپی قبل از جراحی LCL با هدف کاهش درد و تورم، تقویت عضلات داخل و اطراف زانوی و افزایش دامنه حرکات انجام می شود. همچنین لازم است ماهیچه های مفصل ران، مچ و عضلات پای مخالف و بدون آسیب تقویت شود تا از زانوی آسیب دیده پشتیبانی کند.

جراحی LCL چگونه انجام می شود؟

جراحی LCL از طریق آرتروسکوپی انجام می شود و شامل ترمیم LCL با استفاده از بخیه های جراحی یا جایگزینی LCL با پیوند از تاندون همسترینگ یا استفاده از آلوگرافت (اهدا کننده) است. جراحی پس از آسیب شدید LCL ، عملکرد کامل و ثبات زانو را تضمین می کند.

پس از جراحی LCL چه اتفاقی می افتد؟

بعد از اینکه تحت عمل جراحی LCL قرار گرفتید، درد و تورم در اطراف LCL و برش جراحی را تجربه خواهید کرد. همچنین از میزان قابل توجهی سفتی و از دست دادن دامنه حرکتی در مفصل زانوی خود رنج خواهید برد. رعایت برنامه فیزیوتراپی قبل از جراحی به کاهش هر چه بیشتر آن کمک خواهد کرد. هفته اول بعد از جراحی عصای به شما داده می شود و در این مدت قادر به رانندگی نخواهید بود. همچنین به شما یک بریس داده می شود تا از آن استفاده کنید.

فیزیوتراپی بعد از جراحی پارگی لیگامان LCL

مراحل اولیه توانبخشی زانو

مراحل اولیه توانبخشی بعد از عمل جراحی LCL درد ، تورم و سفتی زانو را کاهش داده و دامنه حرکات زانو را بهبود بخشد. شما از تحمل نسبی وزن شروع کرده و تا آنجا که ممکن است به تحمل وزن کامل پیشرفت خواهید کرد. برنامه فیزیوتراپی شما با هدف تقویت عضلات اطراف زانوی آسیب دیده، در حالی که تقویت مفصل ران، مچ پا و پای مخالف شما نیز برای حمایت از زانوی شما در هنگام بهبودی است. فیزیوتراپی در این مرحله شامل موارد زیر است:

  • سرما درمانی قبل و بعد از فعالیت ها
  • استفاده از زانوبند برای محافظت و پشتیبانی
  • آموزش مجدد راه رفتن
  • تمرینات تحمل جزئی یا کامل تحمل وزن
  • دامنه تمرینات حرکتی
  • تقویت عضلات چهار سر ران و همسترینگ
  • کشش عضلات چهار سر ران، همسترینگ و ساق پا
  • تقویت مفصل ران، مچ پا و عضلات در پای آسیب دیده
  • آب درمانی
  • مراحل بعدی توانبخشی

مراحل دوم توانبخشی زانو

پس از توانبخشی موفقیت آمیز در مراحل اولیه بهبودی، در برنامه فیزیوتراپی فعالیت های هفته های گذشته پیشرفت پیدا می کند در حالی که همچنین به سمت فعالیت های خاص ورزشی پیش تر می رود. برای کمک به روند بهبود و تقویت رباط پس از بهبودی زخم ناشی از جراحی، ممکن است شامل الکتروتراپی مانند سونوگرافی در برنامه فیزیوتراپی باشد. فعالیت های توانبخشی در این مرحله شامل موارد زیر خواهد بود:

  • ادامه تمرینات تقویتی برای عضلات چهار سر ران و همسترینگ و سایر عضلات اندام تحتانی
  • پیشرفت در دامنه حرکات
  • تمرینات تحمل وزن کامل
  • کشش عضلات چهار سر ران، همسترینگ و عضلات ساق پا
  • آموزش تعادل
  • آموزش مجدد راه رفتن
  • الکتروتراپی (سونوگرافی)
  • تمرینات چابکی
  • دوچرخه استاتیک
  • آب درمانی
  • تمرینات خاص فعالیت و ورزش

بهبودی پس از جراحی LCL

بهبودی بسته به پایبندی شما به برنامه فیزیوتراپی ممکن است ۳ ماه یا بیشتر طول بکشد. همچنین اگر بخواهید خیلی سریع عمل کنید، بهبودی بعد از جراحی LCL تحت تأثیر قرار می گیرد. پس از توانبخشی موفقیت آمیز در این مدت اکنون می توانید به تدریج به ورزش یا فعالیت های بدنی قابل توجه برگردید. بدون فیزیوتراپی مناسب، مدت بهبودی پس از جراحی LCL به طور قابل توجهی طولانی تر می شود و خطر کاهش عملکرد و افزایش زودرس تخریب مفصل زانو همراه خواهد بود.

نتیجه گیری

جراحی LCL ترمیم یا بازسازی رباط جانبی پس از آسیب جدی است. اگر آسیب ناشی از آسیب LCL از نوع درجات خفیف باشد، جراحی لازم نیست و رویکرد متعارف متشکل از یک برنامه فیزیوتراپی خاص توصیه می شود. اگر آسیب به LCL در درجه بسیار بالاتری باشد و باعث ایجاد درد و بی ثباتی قابل توجهی در مفصل زانو شود، جراحی برای ترمیم یا درمارن پارگی رباط آسیب دیده زانو ضروری است.

جراحی در این حالت می تواند برای بهبود ثبات و کاهش احتمال آسیب طولانی مدت مانند بیماری آرتروز در زانو موثر باشد. فیزیوتراپی قبل و بعد از عمل جراحی LCL بسیار مهم است زیرا موفقیت جراحی را تضمین می کند، از هرگونه آسیب یا آسیب بیشتر جلوگیری می کند و بهبود سریع تر را تضمین می کند. دریافت یک برنامه فیزیوتراپی شخصی عملکرد کامل زانو را بازگرداند و فرد می تواند هر چه سریع تر به ورزش و کار خود بازگردد.

منبع:

https://www.physio.co.uk/what-we-treat/surgery/knee/lateral-collateral-ligament-lcl.php

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پنج × چهار =